Η καλλιέργεια του αραβοσίτου αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη καλλιέργεια της περιοχής του Δήμου Πωγωνίου όπως και της Ηπείρου, καθώς στηρίζει, ως βασική ζωοτροφή, τον κτηνοτροφικό τομέα της περιοχής. Η υποβάθμιση του παραγωγικού συστήματος, τα τελευταία έτη, μαζί με τη συνεχή οικονομική πίεση που δέχονται οι παραγωγοί αραβοσίτου αλλά και οι κτηνοτρόφοι, απειλούν το στενά συνδεδεμένο πρότυπο πρωτογενούς παραγωγής της περιοχής και θέτουν σε κίνδυνο μια από τις πιο σημαντικές οικονομικές της δραστηριότητες, με σοβαρές  κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις.

Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στη διαμόρφωση συγκεκριμένων προτάσεων για τη βελτίωση του παραγωγικού συστήματος αραβοσίτου, μέσω της μακροχρόνιας αποκατάστασης της χαμένης γονιμότητας και παραγωγικότητας των εξαντλημένων εδαφών και της ορθολογικής διαχείρισης των παραγωγικών συντελεστών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθεί αύξηση των γεωργικών αποδόσεων και μείωση του κόστους παραγωγής, αλλά και του περιβαλλοντικού αντίκτυπου, και θα στηριχθεί συνολικά ο πρωτογενής τομέας της περιοχής, ο οποίος παρουσιάζει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα.